කන්නන්ගර දරුවනේ, මේ අහපල්ලා

ස්පාඤ්ඤයේ, ග්‍රීසියේ, ඉතාලියේ හා පෘතුගාලයේ මේ දිනවල බුරුතු පිටින් ජනතාව පාරට බැස ඉල්ලන්නේ අනුන් ගෙන් අරන් තවකෙකුට බෙදා දීමේ අයිතියයි.

සමාජ සාධාරණත්වය ඉටු කරනවා කියමින්, එය දින නියමයක් නැති අනාගතයක දී ඉටුවෙන බව කියමින්, කාලාන්තරයක් තිස්සේ කරගෙන යද්දී, අද රටේ ආර්ථික බංකොළොත්භාවය ඉදිරියේ තවමත් හැමදාම කරපින්නා ගත් අසාර්ථක ක්‍රමය ගැන කියන්නේ සාර්ථක වූ ක්‍රමයක් ලොව තිබිය දී ය. එය නිවැරදි යැයි ඔප්පු කරගන්නට නොහැකි වුවත් එය නිවැරදි යැයි කියමින් අල්ලා ගෙන ඉන්නේ “උදාර චේතනා පිණිස දිවි පිදීමෙන් වීරයෙක් වෙනවා,” කියන ත්‍රස්තවාදී චින්තනයයි.

කිසිදාක සාක්ෂාත් කරගත නොහැකි වූ අසාර්ථක යැයි හැම වතාවක දී ම පෙන්වා ඇත්තකට මෙසේ මුලාවෙන් ඇදගෙන යන්නේ කාගේ බල තණ්හාව ඉටු කරන්න දැයි ඔබ ඇසිය යුත්තේ ඔබගෙනි. එවැනි ත්‍රස්තවාදී නායකයෙක් ගෙන් ලංකාව ගලවා ගෙන වැඩි කල් ඉක්ම ගොස් නැත.

අනුන් ගෙන් අරන් තවකෙකුට බෙදා දීම ප්‍රතික්ෂේප කරන අයෙක් ලංකාවේ නැත!!! ඒ නිසා ලංකාවේ වාමාංශික නොවන දේශපාලන පක්ෂයක්, දැක්මක් හෝ නායකයෙක් නැත.

මෙයා ගෙන් අරගෙන අරයාට බෙදන මේ ආණ්ඩුව පෙරළා දමා තමන්ට ඊට වඩා විනිවිදභාවයකින්, ඊට වඩා යුක්ති සහගත ආකාරයකින්, දැනට වඩා හොඳින් සමාජ සාධාරණය සැලසෙන අයුරින් මෙයා ගෙන් අරගෙන අරයාට බෙදා දිය හැකි අලුත් ආණ්ඩුවක් පත් කරගත හැකියාවට පෙනී සිටින නායකයන් සියල්ලම එකතු වී ඊයේ එක වේදිකාවේ විරෝධතා දැක්වූහ!!!!

ඉතිහාසය අමතක බහුතරයට හැමදාම ලංකාවේ පැවතියේ “අරයා ගෙන් අරන් මෙයාට බෙදා දෙන” ආණ්ඩු බව අමතක ය. ඒ සංස්කෘතියෙන් රටවැසියාට ලැබුනේ උදාර චේතනා වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නට අවස්ථාව පමණක් බවත්, එයින් හැමදාම පාලකයන්ට සහ ඔවුන්ට හේත්තු වූ අයට ලැබුනේ තමන්ගේ මළු යහමින් පුරවා ගන්නට අවස්ථාව බවත් අමතක ය.

ඔවුනට අමතක, සුලුතරයකට මතක කාරණාව නම්, මේ ප්‍රතිපත්තියට කැමති අය බලයේ සිටි දා ඔවුන් ද ඊට අසමත් වූවා යැයි ඔවුන්ට එරෙහිව වේදිකාවට නැඟ්ග අය ඔවුන් සමඟ ම ඊයේ වේදිකාවේ සිටීමයි.

ලෝක ඉතිහාසයේ ඊට සමත් වු කිසිත් ආණ්ඩුවක් නොතිබි බව සටන් මෙහෙයවන ඉතිහාසය, අර්ථ ශාස්ත්‍රය, දේශපාලන දර්ශනය කියා දෙන ආචාර්යවරුන් නොදන්නවා නම් ඔවුන්ගේ වේතන වැඩි කළ යුත්තේ ඇයි දැයි අහන්නට කෙනෙක් ලංකාවේ ඉන්නවා ද?!!!

ලෝක ඉතිහාසයේ ඊට සමත් වු කිසිත් ආණ්ඩුවක් නොතිබි බව සටන් වලට හනිකට දුවගෙන ඇවිත් සහභාගී වෙන නායකයන් නොදන්නවා නම් ඔවුන්ට පාලන බලයට අවස්ථාවක් දිය යුත්තේ ඇයි දැයි අහන්නට කෙනෙක් ලංකාවේ ඉන්නවා ද?

විනිවිදභාවයක්, යුක්ති සහගත ආකාරයක්, සමාජ සාධාරණත්වයක් ස්වභාවයෙන් ම වෙළඳපොලේ පතුරුවන ධනවාදී ආර්ථික රටාව කුමක් දැයි රටේ බහුතරයගේ භාෂාව වන සිංහලෙන් ලියන්නට දන්නා කෙනෙක් රටේ ඇත්තේ ම නැද්ද? සමාජවාදී ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක් කවදා හෝ ආශ්චර්යයක් වෙන තුරු බලා සිටින්නා මුලා වූවෙකි. මන්ද ආර්ථික න්‍යාය විද්‍යාත්මකව ඔප්පු කර ඇත්තේ එසේ විය නොහැකි බවයි. ඉතිහාසය පෙන්වන්නේ එය කිසිදා සිදු නොවූ බවයි.

“අරයා ගෙන් අරගෙන මෙයාට බෙදා දෙන” සංස්කෘතිය පැතිර තිබි යුරෝපය කාලාන්තරයක් තිස්සේ ඇද වැටී, දැන් හිර වී ඉන්නේ ආර්ථික මඩ ගොහොරුවක ය. අද ඔවුනට ලැබී තිබෙන්නේ “තව දියව්” කියා ඉල්ලා සටන් වදින බහුතරයක් මිසක නිර්මාණයට හැකි ජනතාවක් නොවේ.

කන්නන්ගර දරුවන් ද අනුන්ගෙන් යදින හිඟන්නන් කරවීම ඔබේ අභ්‍රිපාය යැයි ලොවට මෙසේ හඬ ගා කියන්නේ ඇයි?

මිනිසා ස්වභාවයෙන් ම මුදලට තණ්හාධික වූ ස්වරූපයකින් කටයුතු කරන්නෙකි යන මිථ්‍යාව බිඳ වැටී ඇතත්, එය ඇඩම් ස්මිත් විසින් පටන් ගෙන ඩේවිඩ් හියුම්, ෆ්‍රෙඩරීක් බැස්ටියාට් සහ ෆෙඩ්රික් හයෙක් වැන්නන් දිගින් දිගට ම පෙන්වා දුන්නත්, එයම වෙළඳපොල හසුරවන්නට ඇඟිලි ගැසිය යුතු කාරණයක් යැයි තවමත් තරයේ කියනා වාමාංශිකයන් ජනතාව මුලා කරමින් මේ මඩ ගොහොරුවට ඔබව ද ඇදගෙන යයි. ඔවුනට උවමනා “අරයා ගෙන් අරන් මෙයාට බෙදා දෙන” බලය තමන් සතු කරගන්නට පමණි.

මිනිස් සත්වයන් සියල්ලට ම ඕනෑ “බෙදා දෙන බලය” තමන් සතු කරගන්නට ය. එයට සියල්ලන් ට ම හැකියාව ලැබෙන, එය ඔප්පු කරන ලද ක්‍රම වේදයක් ලොව ඇත. සමාජ සාධාරණත්වය සලසන ඒ ක්‍රම වේදය මුලාවෙන් රවටා අවුල් කර ජනතාවට කියමින් තවත් කාලයක් අනුන් ගෙන් ඉල්ලන් කන්නට ලංකාවේ අයට නොහැකි වන්නේ අද සෙසු ලෝකය ද ඒ මුලාවෙන් ගොඩ එන්නට බඩගාමින් සිටින නිසායි.

වෙළඳපොලට ගියාම, අයෙක් භාණ්ඩයක් හෝ සේවාවක් ගන්නට තීරණය කරන්නේ කෙසේදැයි කියාත්, එය නොගන්නට තීරණය කළේ කෙසේදැයි කියාත් නිශ්චිතව ම කියන්නට නොහැකි බව සියලු අර්ථ ශාස්ත්‍රඥයන් පිළිගනිති. අනගි බඩු අඩු වැයෙන් මිල දී ගන්නට හැකි තෝරා ගැනීම් ඉදිරියේ දී වුව ද සමහරු වැඩි මිලෙන් ඇති බාල බඩුත්, සිතේ සතුට හැරෙන්නට කිසිම උවමනාවක් සපුරාලන්නේ නැති බඩුත් මිල දී ගන්නට පෙළඹෙති. ඒ තීරණය ගැනෙන ක්‍රියාවලිය සිද්ධ වෙන්නේ කෙසේදැයි ඔප්පු කර පෙන්වන්නට පුද්ගලයෙකු හෝ කමිටුවක් හෝ කිසිම විද්‍යාඥයෙක් තවම සමත් වී නැත.

සැමට සාධාරණත්වයක් සලසන්නට හැකියාව ඇත්තේ ඒ මිනිස් ස්වභාවයටයි. ඊට ඉඩක් දෙන ලෙසින් රටේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති ගෙන ආ හැම අවස්ථාවක දී ම රටක ආර්ථිකය ඉහළ ගොස් ඇත. ඊට බාධා පැමිණ වූ හැම අවස්ථාවක දී ම රටක ආර්ථිකය පහළ ගියේය. එය ඔප්පු කර ඇති බව කියන්නේ ලෝක ඉතිහාසයයි.

නිදහස් යැයි කියා රවටන නිදහස් නොවූ අධ්‍යාපනයත්, නොමිලේ යැයි කියා රවටන එහෙත් රටවැසියන් ණයගැතියන් කරන උසස් අධ්‍යාපනයත් තම අයිතියක් කියා ලැග ඉන්නා මඩ ගොහොරුවෙන් එළියට ඒමට උත්සාහ කළ යුතු කාලය අද උදා වී ඇත. බහුතර පිරිසකට ලැබිය යුතු වූ මූලික අයිතියක් සපුරාලන්නට නම් එය විසල් සැලැස්මකින් කළ යුතුය යන්න පළමු රැවටිල්ලයි. ඊ ළඟ රැවටිල්ල නම් විසල් ආයතනයක් “ලාබයක් සොයන පටු අරමුණකින්” පවත්වාගෙන යා නොහැකියි කියාය. ඉතින් ඒ නිසාම සියළු දෙනාගේ පොදු යහපත වෙනුවෙන් කියමින්, අසාර්ථක යැයි සත්‍ය ලෝකයේ කිහිප වතාවක් ඔප්පු කර ඇති න්‍යායයකින්, රජයේ මැදිහත්වීමෙන්, විප්ලවීය යැයි කියමින් තවමත් පරණ හණමිටි අදහස් කරපින්නා ගෙන ඉන්නා නායකයන් සමඟ රට අගාධයට ඇදගෙන යෑමට ඔබ මෙතරම් කෑදර ඇයි?

අසමත් රටවල ඇත්තේ උදාර චේතනා ඇති නිසා පිදුම් ලබන නායකයන් නිති පොරොන්දු වෙන “හෙට උදාවන ආශ්චර්ය” බව ඔබ දකින්නේ කවදා ද?

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යැයි කියමින්, “අරයා ගෙන් ගෙන මෙයාට බෙදා දෙන” ත්‍රස්තවාදී ප්‍රතිපත්ති රකිමින්, ඔබ කාලයක් තිස්සේ රැකගත්තේ පාලන බලය ඇති සුලුතරයකට කැමති ආකාරයට රට ගෙනියත හැකි ක්‍රම වේදයකි. පාලන බලය ආණ්ඩුවේ සුලුතරය වෙතින් අයින් කර රටේ බහුතරය අතට පත් කරත හැකි සරල ක්‍රමය ගැන කතා කරන කිසිම නායකයෙක් අද ලංකාවේ නැත්තේ මන්දැයි සුළු මොහොතකට හිතා බලන්න. තව කොච්චර කාලයක් මුලාවන්ට රැවටී ඉන්නට ඔබ කැමැති දැයි ඔබ විසින් විමසා බැලිය යුත්තකි.