චායොයැන්ග් රැඟුම් ශාලාවේ චීන කරණම්

චීන කරණම් බලන්නට අපි ගියේ සුප්‍රසිද්ධ චයොයැන්ග් රැඟුම් ශාලාවටයි. අපි චීන භාෂාව නොදන්නා නිසාත්, චීන්නු බහුතරය ඉංග්‍රීසි නොදන්නා නිසාත්, ටැක්සියක් කැඳවා ගනිද්දී සංචාරකයන් අනුගමනය කරන සාමාන්‍ය පිළිවෙත අපි ද අනුගමනය කළෙමු. එනම් යා යුතු ස්ථානයේ නම මැන්ඩරින් අකුරු වලින් දැක්වෙන කොටස පරිගණකයෙන් කොපි කරගෙන එය ඔවුන්ට දීමයි.

අයිෆෝන් එකේ ගූගල් මැප් ඇප් එක බෙයිජින් නගරයේ දී ද පාවිච්චියට අපට හැකිවිය. චීන්නුන්ට ද එවැනි සිතියම් ඇප් ඇති බැවින් “පරංගියා කෝට්ටේ ගෙනියන” ගමන් සිද්ධ නොවේ. බෙයිජින් නගරයේ ටැක්සි ගාස්තුව අය කරන්නේ ගමන් කරන සැතපුම් ගණනට අනුව. පළමු කිලෝමීටර් තුනට නගරයේ දී අය කරන්නේ ¥ 13 කි. නගරයේ සුලබ මාර්ග තදබදයක දී එකතැන හිර වී සිටින්නට සිද්ධ වීමෙන් ඒ නිසා ඔවුන්ට දැඩි පාඩු සිද්ධ වේ. ඉතින් වාහනය එකතැන හිර වී සිටින පැතිවල යන්නට අවශ්‍ය නම්, ටැක්සි රියැදුරාට ¥10 ක් වෙනම ගෙවන්නට අවශ්‍යයයි. ටැක්සියට නඟින්නට පෙර එය කතා කරගන්නා දෙයකි. එයට රිසිට් පතක් ලැබෙන්නේ නැත.

චායොයැන්ග් රැඟුම් ශාලාවේ VIP ආසන සඳහා වැඩි මිලක් ගෙවිය යුතුය. ඒවා එවක කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ ඉහළ සාමාජිකයන් සඳහා වෙන් කරන ලද වුවත් අද ඒවායේ අසුන්ගත් බහුතරය විදේශිකයන් වූහ. අබලන් වී ඇති රැඟුම් ශාලාවේ වායුසමීකරණය නොමැත. ආසන පේලි අතර තිබුනේ (එදා උස අඩු චීන්නු සඳහා හදන ලද නිසා වෙන්නැති) ඉතාමත් පටු ඉඩකඩකි. බාස්කට්බෝල් ශූර යාඕ මින්ග්ට නම් කිසිසේත්ම එහි පුටුවක අසුන් ගත නොහැකියි!!!

රැඟුම් පටන් ගන්නට පෙර චීන බසින් ගිය ප්‍රචාරයට තිරයේ වැටුණ ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනයන් නිසා හිනාව නවතාගන්නට නොහැකිව මා පුටුවෙන් ඇද නොවැටී බේරුනේ පුදුම වාසනාවකට. උදාහරණයක් හැටියට ලැහැස්ති වෙන්න ‘ෂොකිං’ දර්ශනයක් නරඹන්නට යැයි කියද්දී ඔවුන් එයින් අදහස් කරන්නට ඇත්තේ ‘විස්මයට පත්කරන’ යන්න වෙන්නට ඇති. නගරයේ මෙන්ම ඈත පිටිසර ද ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය වූ දැන්වීම්වල “ප්‍රවේසමෙන් ලිස්සා වැටෙන්න,” වැනි කියමන් නිතර දකින්නට හැකියාව ලැබිණ. හිල්ටන් හෝටල් කාමරයේ දී දුටු රූපවාහිනියෙන් ප්‍රචාරය වූ ඇමෙරිකන් චිත්‍රපටිවල චීන උපසිරැසි කුමන හාස්‍යයෙන් යුතුවේදැයි අහන්නට මම ඉංග්‍රීසි හුරුපුරුදු චීනෙක් හමුවන තුරු බලා සිටිමි!!!!

චීනයට යන්න පෙර අපේ ගම්පළාතට සර්කස් කණ්ඩායමක් පැමිණියහ. ඒ ඇමෙරිකාවේ ගම් නගරවල සර්කස් දර්ශන දක්වමින් සංචාරය කරන ඉතාලි කොම්පැණියකි. එහි සංදර්ශනයේ යෙදී සිටියේ වෙනිසියුලාව, රැමේනියාව, කියුබාව, වැනි රටවලින් පැමිණි අයයි. ඔවුන්ගේ ප්‍රවාහන වැය, පුහුණුව සහ කැපවීම අනුව නොව ඔවුන් හැර දා පැමිණි රටේ දී උපයාගන්නට හැකිවූවාට වඩා වැඩි ආදායමක් පමණක් ඔවුන් ලබාගන්නා බව ටිකට් පත් ගණන් හැදීමේ දී අනුමානය කළ හැකිවිය. මීට වඩා ආදායමක් වෙනත් රැකියාවකින් උපයාගන්නට හැකියාව ලැබෙද්දී එක්කෝ සර්කස් සහ කරණම් ඉතා දුර්ලභ සංදර්ශන වෙනු ඇත. නැත්නම් ඒවායේ ටිකට් පත් මිල අධික වෙනු ඇත.