පණ්ඩිත වී ආතල් ගමු

නවම් මල්ලිගේ තුන් යහළු වික්‍රමය සහ එහි කමෙන්ටුව දැමූ යාළු මාළු මල්ලියා (පණ්ඩිතකමටයි ආතල් ගන්න ගියාමයි තමයි ‍ඔහොම වෙන්නෙ) යන්න කියවද්දී මට පණ්ඩිත වී ආතල් ගන්නා හැටි ගැන ලියන්න සිතුණි!!

පණ්ඩිතයෙක් වීම නොහොත් දැනුවත් වීම යහපත් ප්‍රතිඵල ගෙන දෙයි. ඒත් ගොඩක් වෙලාවට අපි ‘පණ්ඩිතයා’ යැයි කියන්නේ අයෙක් යමක් ‘නොදන්නවා’ යැයි කීමට ය!! ඉතින් යාළු මාළු මල්ලියේ පණ්ඩිතයා = නොදන්නා අය නම් ඔබ හරි!!

මා කියනා/කරනා නිසා එයම කියන්න/කරන්න යැයි ඔබට කියනවා නොවේ. මෙහෙම හැදෙන අයත් ලොව ඉන්නා බව දැනගනු පිණිස ලියූවකි.

බල්ලා පිහිනන්නට දන්නේ කවුරුත් ඌට පිහිනන්නට කියා දුන් නිසා නොවේ. මිනිසාට එසේ නොහැකි ය. මිනිසා තමන් විසින් ගන්නා දැඩි උත්සාහයකින් පිහිනන හැකියාව ලබයි.

කුඩා දරුවා කාලයේ පටන් වතුරට ඇති බය ගැන කියන අය සිටීමෙන් වතුර පිරි ජලාශයක් දකින්නට පෙර කෙනෙක් බියක් ඇති කරගන්නේ ය. වතුරට බය නැති අය ඉන්නා පරිසරයක ජීවත්වන මිනිසා බියක් නැතිව වතුර දකියි. දණහිස දක්වා වූ වතුරක ද ගිලී මැරෙන්නේ බිය නිසා ය.

පිහිනන්නට නම් වතුරට බැසිය යුතු ය. වතුර නාසයේ කටේ හා ඉස්මුල්ලේ නොගිය අයෙක් නිසි ලෙසින් පිහිනන්නට ඉගෙන ගත්තෙක් නොවෙයි. එය භාර දූර කාර්යයක් නොව ජීවිතයේ මිනිසා විසින් ජයගත යුතු තවත් එක හැකියාවක් පමණි.

එක දවසින් පිහිනන්නට නොහැකි නිසා පිහිනීම නිතර පුරුදු පුහුණු කර බයිසිකලයක් පදිනා සේ උගත යුතුය. ඉන්පසු එය අමතක වී නොයයි. කුඩා වයසේ දී බොහෝ දෑ ඉගෙන ගන්නට වෙන හෙයින් පිහිනන්නට ඉගෙන ගන්නට වීම ද ලැජ්ජාවට කාරණයක් නොවේ. නමුත් වයසට ගිහින් පිහිනන්නට ඉගෙන ගන්නට කෙනෙක් අදිමදි කරන්නේ අනිත් අයට හැකි තමනට බැරි වූවක් එළිපිට උත්සාහය ලැජ්ජාවක් ලෙසින් සලකන නිසා ය. ලැජ්ජා විය යුත්තේ උත්සාහයක් නොගෙන සිටීම ගැන ය!!

කුඩා දරුවන්ට නිතරම අත්වලට දමන උදව්වකින් හෝ රවුමක් තුල බැස සිටීමට හැකියාව ඇත්තකින් වතුර ගැන බියක් නොව ප්‍රසාදයක් ඇති කරත හැකිය. පිහිනන්නට නිසි සේ දන්නා තෙක් එය නැතිව වතුරට බැසීමට ඉඩ නොදීමෙන් ඉක්මණින්ම පිහිනන්නට ද දරුවන් උත්සාහ ගනිති. නිතරම ඒවායේ වායුව නිසි ලෙස ඇත්දැයි විමසන්න. නිතරම තම දරුවාගේ බර එයින් කියන ප්‍රමාණයට වඩා වැඩි වී නැත්දැයි ද විමසන්න.

ආතල් ගනිද්දී ස්වභාවික නීති අනුගමනය කළ යුතු යැයි දැනුවත් වීම පණ්ඩිත වීමයි!!

පිහිනන්නට දන්නවා යැයි කියන්නේ පිහිනුම් තටාකයක එක අයිනක සිට අනිත් අයින දක්වා දනි පනි ගා කඩාගෙන යෑම ‍නොවේ. වතුර මැද අත පය පමණක් සංචලනයෙන් සිටිය හැකියාව, වතුර යට කිමිඳ හුස්ම අල්ලා ගෙන සිටිය හැකියාව ද පිහිනන්නට දැනීමේ අංග වෙයි.

කිසිම විටක ගැඹුර නොදැන ඔළුව ඉදිරියෙන් තබාගෙන වතුරකට පනින්න එපා. එය පුහුණුවෙන්ම කියා දුන් දරුවා කිසි විටෙක එය නොකරන්නේ පුරුද්ද නිසාම ය.

කුඩා කාලයේ සිටම දැනුමැති අය සමඟ හා වගකීම් ගන්නා අය සමඟ දරුවන්ට නාන්න යන්නට ඉඩ දීමෙන් ඔවුන් ද වගකීම් ගන්නා හා දැනුමැති අය සමඟ පමණක් ආතල් ගන්නට හුරුවෙති.

ඕනෑම අයෙක් නොදන්නා ඇළ දොළක් හෝ පොකුණක් වෙත නාන්නට යන්නේ ද පළාතේ අයගෙන් ඒ ගැන විමසා බැලිය යුතුය. අනිත් අය නාන්නට හොඳ යැයි පුන පුනා කිව්ව ද තමන් විසින් ද වතුරේ කිමිඳ එතැන වතුරට පනින්නට තරම් ගැඹුරක් ඇත් ද, වතුර යට ඇති අතු හා මුල්, පතුලේ රැඳි මඩ ගැන විමසා බැලිය යුතුය.

පිහිනන්නට‍ කොතරම් දන්නවා වුව ද හදිසියට අත පය කෙණ්ඩා පෙරළීමකට ඉඩ ඇති නිසා අල්ලා ගන්නට ජීවිතය බේරන පාවෙන ආම්පන්නයක් වතුරේ ඉන්නා අය අසලින් තිබීම ද වැදගත් ය.

වතුරේ ගිලී මැරෙන අය වැඩියෙන් පදිංචි වී ඉන්නේ වතුර ආශ්‍රිතව නොවේ. සංචාරයක දී හෝ වන්දනාවේ යන ඔබ නාන්නට ආරක්ෂාව ලබා දී ඇති තැනක් පාවිච්චිය ඉතා සුදුසු ය. එතැන ‍රොක් වී ආරක්ෂාව සපයන්නට බලා සිටින අය නිසා ලැජ්ජාවට හැංඟී නාන්නට ගොස් ජීවිත ආරක්ෂාව නැති කර නොගන්න.

කැළණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ අවසන් වසරේ දී කාන්තා පිහිනුම් කණ්ඩායමේ නායිකාව වූ මම යෙහෙළියකට මුල සිට පිහිනන්නට කියා දුන්නෙමි. ඇයගේ පදිංචිය බදුල්ලේ ඇළක් ආශ්‍රිතව ය. ඇය එහි පිහිනා අද දිනයේ ද සතුටු වන්නීය. තවත් බොහොමයකට මම පිහිනන්නට කියා දී ඇත්තෙමි.

වතුරකට බැස එහා මෙහා පිහිනීමෙන් ලබත හැකි රසාස්වාදය හා ඒ හැකි‍යාවෙන් වැඩෙන (පිහිනත හැකිය යන ජයග්‍රහණයෙන් ලැබෙන) ආත්ම ශක්තිය මිනිසාට නිකම් සිටියාට ලැබෙන්නක් නොවේ. ඒකීය උත්සාහයෙන් පමණක් ම ලැබෙන්නකි.

බල්ලාට වතුර රසාස්වාදයට ඉඩ දෙන අපි දරුවාට ඉන් රසාස්වාදය අහිමි කරමු ද?!!

වැඩිහිටියන් හා දෙමාපියන් අනුමැතිය ඇතුව ආතල් ගන්නට දරුවන් බොහෝ කැමති යි. එහෙත් එසේ ඉඩක් නොලැබීම නිසා නොදැනුවත් වීමෙන් වන ජීවිත හානිය දෙමාපිය වැඩිහිටියන්ගේ වරදයි. තතු නොදන්නා දරුවාගේ වරද නොවේ. තහනම් දැමීමට වඩා අවශ්‍ය වන්නේ දරුවාට තතු සොයාගෙන පණ්ඩිතයෙක් වී ආතල් ගන්නට හැකියාවක් උගන්වා තිබීම ය.