කනෙටිකට් වලින් ශෝචනීය පුවතක්

ඊයේ කනෙටිකට් ප්‍රාන්තයේ නිව්ටන් නගරයේ ළදරු පාසැලකට කඩා වැදී දරුවන් විසිදෙනෙක්ව වෙඩි තබා මරන ලද්දේ විසි හැවිරිදි තරුණයෙකි. පාසැලේ ගුරුවරුන් හතක් ද වෙඩි වැදීමෙන් මිය ගොස් ඇත. ප්‍රවෘත්ති වලින් ලැබෙන තොරතුරු සම්පූර්ණ නැත. මිනීමරුවාගේ මව සහ පියා දෙදෙනාමත් වෙනත් තැනක දී මිය යන ලදැයි තවත් වාර්තාවක් ද අසන්නට ලැබුණි.

සියලු ප්‍රවෘත්ති අවසන නැවත තුවක්කු තහනම ගැන කුමන හෝ කතාබහක් සිද්ධ වේ. මිනිසෙකුට කෙසේද මෙවැනි දුෂ්ටයෙක් විය හැක්කේ යැයි සිතන්නාට මිනිසුන් අතර එවැනි දුෂ්ටයන් සිටින්නේය යන්න අමතක වී ඇත. දුෂ්ටයන් වනාහි නීති පිළිපදින අය නොවන බවත් අමතක වෙති.

තුවක්කු තහනම් එංගලන්තයේ හෙදියකට පසුගිය දිනෙක බොරු දුරකතන ඇමතුම ආවේ ඔස්ට්‍රේලියාවේ රේඩියෝ නාලිකාවකිනි. රේඩියෝ විකාශන අහන්නට මහජනයා හුරු වූ දා පටන් එවැනි විකට උත්සාහ නිදහස් ලෝකයේ සිද්ධ වූවකි. එයින් සිත රිදී තම මරණය කැඳවා ගත් හෙදිය නිසා රේඩියෝ නාලිකාව වරදකරු කර එවැනි ක්‍රියාවන් වලට නීති ගෙන්නෙනට ඉක්මන් වන අය ලොව බහුලය. රේඩියෝවට තහනම් නීතියක් ගෙනා පමණින් ලැජ්ජාවකට පත් වූ නිසාවෙන් සියදිවිනසා ගන්නා අයෙක් ව එයින් වළකා ගත හැකි යැයි සිතන අය ලොව බහුලය. ලෝකයා හමුවේ දිග නොහැරෙන සිද්ධි වලට මුහුණ දෙන කොතරම් පිරිසක් ඔවුන්ගේ ළඟම ඥාතීන් හැරෙන්නට ගමේ ගොඩේ අයත් නොදන්නා තම සිතට ලැජ්ජාවක් ගෙනෙන ලද සිද්ධියක් නිසා සියදිවි තොර ගත්තවුන් දැයි සොයා බලන්නට අයෙක් වෙහෙසක් නොගනියි.

ග්‍රීක-රෝම සම්ප්‍රදායෙන් ස්පාර්ටන් රාජ්‍ය නීති සම්පාදනය අගයන්නේ බහුතර ලෝකයයි. මිනිසා වනාහි සහජයෙන් අගතිය කරා යන්නා වූ දුෂ්ටයෙක් යැයි කියන නීති සම්පාදකයන්ට තව තවත් නීති පනවන්නට බලය නොදුන්නොත් සමාජයක් එහි නොවැළැක්විය හැකි විනාශය කරා යනවා යැයි කියන්නට මේ ඛේදවාචකය පොහොර ලෙස යොදා ගැනෙනු ඇත.

මිලියන 313 ක ජනගහණයක් ලොව සුවිශේෂී වූ නිදහසකින් ජීවත්වෙන ඇමෙරිකාව සෙසු ලෝකය හා සසඳනු නොහැකිය. නිදහස් මාධ්‍යය වලින් ලෝකයටම සිය ශෝචනීය ප්‍රවෘත්තිය විසුරුවා හැරීමට හැකි මෙහි අගය නොදන්නා බහුතරය ඇමෙරිකාවේ සදාචාරය පිරිහිලා යැයි කියනු ඇත. අද ඇමෙරිකාවේ සතුටින් ජීවිත ගෙවත හැකි ඒ වයසේ ම ඉන්නා මිලියන 22 ක දරුවන් ගැන අයෙකුගේ සිහියට එන්නේ නැත.

ජනතාව බැටළුවන් සේ දක්කාගෙන යන්නට හදනා එඬේරන්ට ඇති බලය තව තවත් වැඩි කිරීමෙන් දුෂ්ටයන් නැති කරගත හැකි යැයි සිතන අය දකින්නේ අද යුරෝපයේ ඇත්තේ ධනවාදයේ කඩාවැටීම කියාය. තව තවත් නීති සම්පාදනයෙන් රටවල් හදන්න හැකි යැයි සිතන යුරෝපයේ දරු උපත් පහළ යද්දී තුර්කියෙන්, උතුරු අප්‍රිකානු රටවලින් සහ ආසියාතිකයන් රටට ගෙනැවිත් ඔවුන් ලවා වැඩ ගනිති. එහෙත් අහිංසක මිනිස් ජීවිත 77 ක් ඝාතනයක් කළ නොර්වේ හි Anders Behring Breivik ඉදිරියේ කොතරම් නීති දැඩි කළත් දුෂ්ටයන් නැවතිය හැකි නොවන බව එඬේරන් සහ ඔවුන් අනුගමනයට කැමති බැටළුවන් පිළිනොගනිති.

තමන් මානසික රෝගීන් යැයි කියා ගනිමින් දුෂ්ටයන් නීතිය හමුවේ නිදහස ලබනවා යැයි තෝමස් සාස් නිවැරදි ලෙස පෙන්වා දුන්විට නීති හදන එඬේරන් කළේ මානසික රෝගීන් බහුතරය රෝහල් වලින් එළියට දැමීමයි!!!!!

දරුවන් පාසැල් වලින් ආගමික ආචාර ධර්ම ඉගෙනීම නිදහසට පටහැනි යැයි කියූ එඬේරන් කළේ මහජන පාසැල් වලින් එඬේර මත පමණක් කියා දීමයි. බැටළුවන් හා සමාන මිනිසාව දක්කා ගෙන යා යුතුය. එයට සමත් වෙන්නේ අගතියෙන් බේරාගන්නට නීති හදන්නට දන්නා ආණ්ඩුවේ එඬේරන් මිස දරුවාගේ දෙමව්පියන් නොවෙති.

ඉතින් මෙහෙම බලද්දී, නීති සම්පාදනයෙන් දුෂ්ටයන් නැති කළ හැකි යැයි කියා එඬේරන් ස්වේච්ඡාවෙන් ම වගකීම් බාරගත් බැවින් එඬේරන් ඍජුව වගකිව යුතු වූ පැමිණිලි හැරෙන්නට රටේ වෙනත් කිසිම පැමිණිල්ලක් ඇත් ද?

ඉතින් පුදුමයක් ද එහෙනම්, හැම අසාර්ථක වූ වෑයමක් ම දැන් තවත් නීතියක් කැඳවන අවදානමක් ගෙනෙනවා යැයි කීම?